7 กันยายน 2556 @ ไปร่วมงานรำลึกถึงอาจารย์นพดล ที่หอประชุมชั้น 4 อาคารบูรณาการ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง

สวัสดีครับเพื่อนๆ บทความนี้ผมขอเขียนถึงท่านอาจารย์นพดล สหชัยเสรี ที่เป็นผู้ทรงคุณวุฒิในสาขาสถาปัตยกรรมของประเทศไทย (สามารถอ่านข้อมูลเพิ่มเติมที่ลิงกนี้ครับ http://preedaposter.blogspot.com/2013/09/blog-post.html) ด้วยการพบกันกับท่านอาจารย์ คือการที่ผมได้มาเป็นนักศึกษาทุนปริญญาโทที่ ม.กรุงเทพ ในวิชา Research Methodology และผมยังได้มีโอกาสไปร่วมฟังการนำเสนอความคืบหน้าวิทยานิพนธ์ของ นศ.ป.โท-เอก ที่พระจอมเกล้า' ลาดกระบัง อยู่หลายครั้ง ตั้งใจว่าจะนำเสนอวิทยานิพนธ์เพื่อให้ท่านอาจารย์นพดล ช่วย comment ด้วย

แต่ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก สามารถพลิกผันได้อย่างรวดเร็ว เช่นที่ท่านอาจารย์นพดล ที่ผมเองพึ่งสนทนา ในวันที่ (3 กย.56) ท่านอาจารย์มาเป็นกรรมการสอบจบวิทยานิพนธ์ ของรุ่นพี่ ที่ ม.กรุงเทพ กล้วยน้ำไท แล้วท่านวูบไป 1 ครั้ง กับการเสียชีวิตในเวลาต่อมา อย่างที่เราคาดไม่ถึง ทุกการกระทำ ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงพลุ่งพล่านในใจ แม้วินาที ที่ผมยังพิมพ์บทความนี้ให้เพื่อนๆ ได้อ่าน (10 กย.56)

จากนี้ไปเป็นภาพถ่ายทั้งหมดที่ไม่ได้ตัดทอนในวันรำลึกถึงท่านอาจารย์นพดล สหชัยเสรี ที่อาคารบูรณาการ และที่วัดปลูกศรัทธา ครับ


อาคารบูรณาการ พระจอมเกล้า' ลาดกระบัง









คุณนน อ.ผึ้ง กำลังตั้งกล้องวีดีโอถ่ายภาพในวันรำลึก



กำลังสนทนากับ อ.หนอน อ.วิว และน้องพลอย








พิธีกล่าวรำลึก























ทุกคนกำลังร้องเพลงเพื่ออาจารย์




นศ.ป.โท ม.กรุงเทพ














นศ.ป.โท ม.กรุงเทพ




























แม้ท่านอาจารย์นพดล สหชัยเสรี จากไป แต่ทุกการกระทำ ผู้คนที่รับการถ่ายทอด ยังคงอยู่ และดำเนินต่อไป หากผมพบเห็นใครที่มีอาการอย่างท่านอาจารย์นพดล ผมจะรีบนำส่งโรงพยาบาล หนึ่งการกระทำที่ยังคงอยู่ จนตลอดที่ผมยังหายใจครับ คือ การกระทำที่ผมจะสามารถชดเชยรอยในจิตใจได้

1 ความคิดเห็น:

  1. สัจธรรมของชีวิต การเกิด การอยู่ และ การจากไป ไม่เคยมีใครหลีกเลี่ยงได้ ท้ายที่สุดของชีวิต ความสุข มัน ไม่เคยแยกจากความทุกข์จริงๆ
    ในขณะที่มีชีวิตอยู่ ทำความดีไว้เถอะ และไม่ทำให้ตนเองเป็นทุกข์ ตัวอย่างคุณงามความดีที่ท่านอาจารย์ ทำไว้ ที่ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ใกล้ชิด กับท่าน มากนัก แต่เราสัมผัสได้ว่า ท่านเป็นผู้ให้จริง ๆ ไม่เคยแบ่งแยก ในการให้ความรู้และต้องการที่จะเผยแพร่ให้ได้มากที่สุด เราเชื่อว่า คุณงามความดีของท่าน ไม่สูญหายไปไหน เพราะได้จารึกอยู่ในใจของทุกคนแล้ว.

    ตอบลบ