ลำดับการเตรียมการสู่หลักธรรม "มรณานุสติ" หรือสู่การจบโปรแกรม "การเป็นมนุษย์"


29 ธันวาคม 2562 @ ไปงานสวดอภิธรรมศพคุณแม่เพื่อน จึงเล่าเรื่องควรระวังให้อ่านกันครับสวัสดีครับเพื่อนๆ คืนนี้ผมมางานอภิธรรมธรรมศพ ของคุณแม่เพื่อนสนิทโรงเรียนมัธยม โยธินบูรณะ ต้องท้าวความว่าสนิทเพราะว่า อัครพล เราเรียนกันตั้งแต่ ม.ต้นจนจบ ม.ปลาย รวม 6 ปี สมัยนั้นการเรียนที่โยธินบูรณะจะต่างจากสมัยปัจจุบัน คือ เรามีการเปลี่ยนห้องกันถึง 2 ครั้ง ทำให้พวกเรากว่า 600 คนในรุ่นเดียวกัน จะพบปะกับเพื่อนๆ นั่งเรียนด้วยกันถึง 3 ครั้ง คือ ม.1-ม.2 เปลี่ยนครั้งที่ 1 ตอน ม.3 และเปลี่ยนครั้งที่ 2 ตอน ม.4-ม.6 ผมกับอัครพลเรียนด้วยกัน 3 ห้องคือ ม.1/5 ม.3/4 และ ม.4/3 (โปรแกรมภาษาญี่ปุ่น) .....อ่านต่อ

10 สิงหาคม 2561 @ วัดป่าธรรมคีรี โรงทาน ภาพวาดกาแฟ มรณานุสติสวัสดีครับเพื่อนๆ ทุกท่าน บทความในบล็อกนี้ผมไม่ได้อัพเดทมานาน โดยเฉพาะในลักษณะที่มีเนื้อหาแบบซีเรียสนิดๆ และคิดอยู่นานว่าควรพิมพ์บทความนี้ ดีหรือไม่ อันเนื่องจาก ผมกำลังเตรียมงานประชุมใหญ่สำหรับวันพรุ่งนี้อยู่ เป็นงานขับเคลื่อนเรื่องพิทักษ์สิทธิคนพิการ ที่อาจจะส่งผลระยะยาวต่อการเปลี่ยนแปลงในประเทศไทย สำคัญมากแต่ไม่สามารถละความคิดจากบทความนี้ได้ จึงจำเป็นต้องพิมพ์ให้ลุล่วง อันเป็นทางดับทุกข์ทางความคิด เพื่อเตรียมงานเอกสารสำหรับวันพรุ่งนี้ได้เต็มที่ สาเหตุหลักของบทความนี้มันเกิดจากการที่ผมได้รับสารเข้ามา .....อ่านต่อ

10 สิงหาคม 2561 @ ตัดสินใจใช้ภาพหน้าศพได้แล้วสวัสดีครับเพื่อนๆ ทุกท่าน ผมทำงานแบบบ้าดีเดือดเหมือนเดิม เวลาผ่านไปเร็วมาก จนเมื่อถึงวันเกิดล่าสุด 25 กรกฎาคม 2561 ผมมีอายุถึง 47 ปี ตามที่ผมเคยสันนิษฐานว่า ผมน่าจะมีอายุขัยเพียง 48 ปี ทำให้นึกขึ้นได้ว่าตัวเองยังไม่ได้เตรียมภาพตั้งหน้าศพ จึงดูภาพที่เลือกๆ เอาไว้ จากนี้ไปก็จะนำภาพไปใส่กรอบเอาไว้ก่อน ต้องหากระเป๋าสัก 1 ใบ ใส่ภาพที่เตรียม ปลายปีนี้ก็จะไปติดต่อวัดใกล้บ้านเอาไว้ก่อนเรื่องค่าใช้จ่ายในการจัดสวดอภิธรรม ซึ่งผมต้องนำใบเสร็จเก็บไว้ให้ภรรยาด้วย ยังมีอีกหลายเรื่องที่ต้องเตรียม เช่น ตลอดงานผมอยากให้มีบูธจำหน่ายสินค้าฝีมือคนพิการ เป็นต้น .....อ่านต่อ

9 เมษายน 2558 @ ภาพสัญลักษณ์ขณะพาคนพิการทัศนศึกษาที่มิวเซียมสยามสวัสดีครับ วันนี้พาคนพิการไปทัศนศึกษาที่มิวเซียมสยาม แล้วไปพบกับข้อมูลมากมายเพื่อให้เราได้รู้ต้นตอบรรพบุรุษของเรา ข้อมูลหลายข้อมูลที่ย่อมาให้เราได้อ่าน จำนวนมากผมไม่ทราบมาก่อน พอมาถึง "เรื่องเล่าจากหลุมศพ" ผมขอถ่ายภาพไว้เพื่อตั้งใจนำมาฝากเป็นบทความในเว็บบล็อกนี้ ที่จะเป็นอีกเรื่องราวสั้นๆ เรื่องหนึ่งในการย้ำเตือนเราว่าการตายนั้น แสนธรรมดา เป็นเรื่องปกติของมนุษย์ และการตายยังทำให้รู้ถึงประวัติศาสตร์ ส่วนตัวผมยังนึกเลยไปถึงการตายของตัวเอง ว่าจะทำ .....อ่านต่อ

182: "เส้นทางคู่ขนานที่มาบรรจบกัน" ตอนที่ 27: ความรู้สึกแปลกๆ (ด้วยกัน)สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้วันที่ 12 เมษายน 2558 กับชีวิตที่กระโดดๆ แต่งงาน มีภรรยา และยังมีลูกทันใช้ขึ้นมา ทันใช้ที่ว่า นี่ใช้จริงๆ เลยนะครับ คือ ใช้หยินน้ำ หยิบกล่องกระดาษทิชชู่ หมุนเตียง ยกชจานข้าวให้ ยกของ เปิดประตู ถูบ้าน อื่นๆ อีกมากมาย และที่ต้องใช้ลูก ก็เพราะผมพิการรุนแรงอยู่ในเตียง ตรงนี้ต้องขอบคุณภรรยาอย่างมากที่สอนให้ลูก ว่าต้องปฏิบัติต่อผมอย่างไร เมื่อลูกโตขึ้นจะเข้าใจมากขึ้น ลูกเป็นเด็กฉลาดมาก เวลาจะดื้อ เรารู้เลยว่าฉลาดดื้อ วิธีแก้คือ ต้องเล่นกับลูก มีการตกลงแบบลับๆ .....อ่านต่อ

22 กรกฎาคม 2557 @ ล้างเท้าอาม้า ขออโหสิกรรมอาม้า ที่เคยทำให้อาม้าร้องไห้ ตอนที่ 1/3สวัสดีครับ วันนี้เป็นวันที่ 22 ก.ค.57 จริงๆ แล้วเหตุการณ์ในบทความนี้ควรจะเกิดในวันที่ 25 ก.ค.57 เพราะเป็นวันเกิดของผมเอง และปีนี้เป็นปีที่พิเศษมากสำหรับผม และอาจจะพิเศษมากๆ สำหรับอาม้าของผมเองด้วยก็ได้ เพราะว่า ผมได้ทำเรื่องสำคัญที่ลูกควรทำกับมารดา (หรือกับบิดา-มารดา) ผมได้ล้างเท้าให้กับอาม้า ระหว่างที่ล้างเท้า ก็กล่าวคำขอโทษอาม้า ว่าเคยทำให้อาม้าเสียใจ (เสียใจสำหรับผมคือ รวมหมด เสียใจคิดมาก เสียใจร้องไห้) ทำแล้วมีความสุขสุดๆ เหมือนปลดพันธนาการออกไปจากตัว แต่เรื่องราวก่ .....อ่านต่อ

7 กันยายน 2556 @ ไปร่วมงานรำลึกถึงอาจารย์นพดล ที่หอประชุมชั้น 4 อาคารบูรณาการ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบังสวัสดีครับเพื่อนๆ บทความนี้ผมขอเขียนถึงท่านอาจารย์นพดล สหชัยเสรี ที่เป็นผู้ทรงคุณวุฒิในสาขาสถาปัตยกรรมของประเทศไทย (สามารถอ่านข้อมูลเพิ่มเติมที่ลิงกนี้ครับ http://preedaposter.blogspot.com/2013/09/blog-post.html) ด้วยการพบกันกับท่านอาจารย์ คือการที่ผมได้มาเป็นนักศึกษาทุนปริญญาโทที่ ม.กรุงเทพ ในวิชา Research Methodology และผมยังได้มีโอกาสไปร่วมฟังการนำเสนอความคืบหน้าวิทยานิพนธ์ของ นศ.ป.โท-เอก ที่พระจอมเกล้า' ลาดกระบัง อยู่หลายครั้ง ตั้งใจว่าจะนำเสนอวิทยานิพนธ์เพื่อให้ท่านอาจารย์นพดล ช่วย comment ด้วย .....อ่านต่อ

22 มีนาคม 2556 @ หยอดกระปุกให้หลานน้ำหอม ก่อนจะไปฝาก "เงินน้อย" ให้หลานคนแรกสวัสดีครับเพื่อนๆ เป็นเพียงบทความที่อัพเดทกิจกรรมการหยอดกระปุกออมสิน ที่ตั้งใจจะนำเงินเหรียญที่อาจจะไม่มากมายอะไร แต่เป็นเพียงสิ่งเดียวที่จะเป็นบันทึกความตั้งใจที่มีให้กับหลานคนแรกได้ ตลอดเวลาที่ผมเคยรู้จักผู้คนที่โสด และมักจะรักหลาน ผมก็ไม่แน่ใจนักว่าเป็นความรู้สึกเดียวกันหรือไม่ แต่ความตั้งใจหยอดกระปุกนั้น มีเต็มเปี่ยม ตอนเด็กๆ ผมก็ชอบหยอดกระปุกมาก จำได้ว่าตอนโตแล้ว ใช้กระป๋องอลูมิเนียมหยอดแทนครับ .....อ่านต่อ

16 สิงหาคม 2555 @ ไปทำพินัยกรรมเงินฝากจากกระปุกออมสินให้หลานสาว ลูกน้องสาว ในฐานะลุงที่ไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรให้หลานครับ : สวัสดีครับเพื่อนๆ ขณะที่พิมพ์นี้ก็วันที่ 2 กันยายน 2555 แต่ว่าอยากเล่าย้อนไปถึงเมื่อวันที่ 16 สิงหาคมที่ผ่านมา ซึ่งถ่ายภาพขณะที่ผมกำลังหยอดดระปุกออมสินกระต่ายให้กับหลานสาว (ลูกของน้องสาว) ที่ผมเคยเขียนบทความเก่าเอาไว้ ว่าจะหยอดกระปุกให้หลาน หวังว่าโตขึ้นเขาจะรับรู้ถึงเรื่องการออมที่อยากสอนเขา และยังเป็นการออมเล็กๆ เท่าที่ผมพอมีกำลังทำให้หลานได้ตามกำลังที่มีครับ มากกว่านั้นผมมีเรื่องเล่าสำคัญให้เพื่อนๆ ทราบเป็นกรณีศึกษาครับ .....อ่านต่อ

20 เมษายน 2555 @ ไปร่วมงานสวดอภิธรรมของอาจารย์ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม จนตกผลึกงานด้านช่วยเหลือสังคมองค์กรใหม่ที่ชื่อ C-CES ครับ : สวัสดีครับเพื่อนๆ สำหรับบทความนี้มีความพิเศษตรงที่ ผมอยากเล่าความรู้สึกที่ได้ไปร่วมงานสวดอภิธรรมของอาจารย์ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม ในมุมมองที่จะนำไปปรับประยุกต์กับองค์กรช่วยเหลือสังคมที่ชื่อ C-CES ครับ เพราะในระหว่างที่ร่วมงานที่วัดธาตุทอง แล้วผมไปก่อนเวลานั้น ได้ทำสมาธิเป็นช่วงๆ 4 ครั้งเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้กับอาจารย์ไพบูลย์ ก็ได้ค่อยๆ พิจารณาการจัดงานของอาจารย์ไปด้วย คิดไปด้วย ไตร่ตรองไปด้วย ทำให้เกิดการทบทวนลักษณะงานที่เกี่ยวข้องไปด้วย .....อ่านต่อ

9 มีนาคม 2555 @ ร่วมกันกับเพื่อนต่างวัย (รุ่นก่อตั้ง) ในการจดทะเบียนจัดตั้ง C-CES ที่ อบต.พิมลราช :  สวัสดีครับเพื่อนๆ ในที่สุดพวกเรา ก็ร่วมกันจัดตั้ง C-CES ที่ อบต.พิมลราช ในรูปแบบคณะบุคคลที่ปัจจุบันเรียกว่า ห้างหุ้นส่วนสามัญ เรียกสั้นๆ ว่า หสม. ใช้ชื่อไทยว่า หสม.ซีเซส ซึ่งเป็นองค์กรที่เราจะรับทำงานอีเวนต์งานศพ เป็นการจัดการหลังการตายของผู้วายชนม์ โดยที่เราจะมี concept ในการพูดคุยกับผู้ที่เห็นว่าความตายเป็นเรื่องปกติ และต้องการเตรียมพร้อม เตรียมการ ว่าต้องการให้งานของตัวเอง เป็นอย่างไร .....อ่านต่อ

22 กุมภาพันธ์ 2555 @ ประชุมความคืบหน้าการจัดตั้งองค์กร C-CES ที่จะเป็น Social Enterprise โดยดำเนินธุรกิจแนวมรณานุสติ เป็นที่ตั้งที่บ้านของคุณแม่ : สวัสดีครับเพื่อนๆ กับการประชุมครั้งที่ 2 ที่เราทั้ง 4 คน กำลังจะทำงานที่ยิ่งใหญ่ในอนาคต ผมคิดอย่างนั้น ผมคิดว่า "ยิ่งใหญ่" เป็นงานที่น่าจะสามารถกระตุกการกระทำที่ควรทำ ของคนในประเทศไทยได้ ซึ่งครั้งนี้พวกเรานัดกันมาคุยที่บ้านคุณแม่ของผม เพื่อให้ได้รู้จักกันไว้ และสะดวกในการคุยงานที่อาจจะต้องใช้เวลานานหลายชั่วโมง ที่ห้องที่ผมอยู่เงียบ ห่างจากบ้านหลังอื่น ขนาดเล็ก แต่ก็แอร์เย็นมากๆ ครับ .....อ่านต่อ

12 กุมภาพันธ์ 2555 @ คุยฝัน ประชุมร่วมกัน พลิกฝันเป็นงาน สืบสาน "มรณานุสติ" แบบวิถีปัจจุบัน เด่นชัด แตกต่าง สวยงาม ณ เดอะมอลล์ : สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้เราได้มีการเริ่มประชุมถึงการเตรียมงานเกี่ยวกับการนำเสนอ "มรณานุสติ" ด้วยการประชุมทีมงานบริหารจัดการ 5 คน ที่เดอะมอลล์ งามวงศ์วาน อาจจะเป็นอีกครั้งที่มีความรู้สึกว่า เป็นการประชุมของคนแปลก ที่เดี๋ยวนี้นิยมเรียกว่า "คนคิดนอกกรอบ" และมีครั้งหนึ่งที่ผมได้ดูรายการทีวี จะเรียกอีกนิยามหนึ่งว่า "คนนอก" เออ.... ผมยังจำผู้ใหญ่อีกท่านหนึ่งใช้คำนิยามว่า "กบฎ" จากการเล่าเรื่องตัวเองให้ท่านฟังว่า .....อ่านต่อ 

5 กุมภาพันธ์ 2555 @ กำลังเตรียมงานที่เชื่อมโยงหลายมิติเข้าด้วยกัน มุ่งสู่การเผยแพร่ "มรณานุสติ" : สวัสดีครับเพื่อนๆ อาจจะเป็นพรหมลิขิต หรือฟ้ากำหนด หรือจะเรียกอะไรก็ได้ ที่ทำให้ผมได้พบเจอผู้คนมากมาย ผมเคยคิดที่จะมีครอบครัวเชิงอุดมคติที่คิดว่าผู้ชาคนหนึ่งจะสามารถทำให้กับภรรยา และลูกๆ ที่รักได้ เคยคิดที่อยากจะเล่านิทานที่มีพระเอก คือตัวผม และนางเอกคือ แม่ของเขา ให้ฟังทุกคืน ปัจจุบันผมพบเส้นทางเดินที่มีปลายสุดทางแล้ว อาจจะไม่มีครอบครัวในฝันที่คิดไว้ แต่กลับมีผู้คนมากมายที่ผมอยากจะฝากสิ่งดีๆ ไว้เป็นตัวอย่างแทน ซึ่งสำหรับคนธรรมดาคนหนึ่งนั้น มันคุ้มค่ามาก .....อ่านต่อ

30 ธันวาคม 2554 @ เตรียมการเพื่อรองรับเรื่อง "มรณานุสติ" ตอนที่ 3 : ทำบัตรเดบิตประกันอุบัติเหตุที่กสิกรไทย สาขานวมินทรซิตี้อเวนิว : สวัสดีครับ เพื่อนๆ หลังจากยึกยักอยู่พักใหญ่ ด้วยสาเหตุความบังเอิญที่ว่า มีงานมากอยู่แล้ว ประเทศไทยดันมาเจอกับมหาอุทกภัย 2554 ส่งท้ายปีอีก จึงต้องถอดหมวกเกือบทุกใบออก เพื่อบริหารจัดการฐานข้อมูลผู้ประสบภัย ข้อมูลอาสา และผู้บริจาค ผ่านระบบการจัดการของ thaiflood.com กับน้องๆ คนพิการทั้ง 8 คน ที่ทำงานที่บ้านทั้งหมดทั่วประเทศ ตบท้ายด้วยการโทรสอบถามตามวัดทั่วประเทศ และการลงข้อมูลว่าวัดไหนจัดงาน "สวดมนต์ข้ามปี" เพื่อความสะดวกของปะชาชนทั่วไป ต่อเนื่องเป็นปีที่ 2 (ทั้งงานอาสา และงานสวดมนต์ข้ามปี) พอจบงานก็ถึงเวลาต้องเร่งเคลียร์บทความต่างๆ ของทั้ง 10 กว่าบล็อก ซึ่งก็รวมบล็อกสำคัญนี้ด้วยครับ .....อ่านต่อ

บทความที่เกี่ยวข้องกับการมุ่งสู่ "มรณานุสติ" ของนายปรีดา ลิ้มนนทกุล


89 : คนพิการกับการทำประกันชีวิต ตอนที่ 2 : บัตรเดบิต ที่คุ้มครองคนพิการในวงเงิน 2 แสนบาท : สวัสดีครับเพื่อนๆตอนที่ 1 ผมได้แนะนำเพื่อนๆ ให้ทำบัตรเดบิต K-Max ของกสิกรไทย ไปแล้ว ทำให้คนพิการทุพพลภาพอย่างเรานั้น มีความมั่นคงในชีวิตมากขึ้น กับค่ารักษาพยาบาล และความคุ้มครอง 100,00-200,000 บาท ซึ่งเป็นประกันอุบัติเหตุ ที่ยังไม่มีบริษัทใดกล้ารับคุ้มครองให้คนพิการ ในราคาเพียง 400 บาทต่อปี ถือว่ายอดเยี่ยมมากๆ ครับ ส่วนบัตรเดบิตที่ 2 ที่ผมจะมาแนะนำเพื่อนๆ ในตอนที่ 2 นี้ คือบัตรเดบิตของธนาคารกรุงเทพ ชื่อ บัตร Be1 st (อ่านว่า บัตรบีเฟิรส์วัน) ที่คุ้มครองกรณีเสียชีวิต และทุพพลภาพ จากอุบัติเหตุ ในวงเงิน 200,000 บาท แต่ไม่มีความคุ้มครองในส่วนของรักษาพยาบาล .....อ่านต่อ


88 : คนพิการกับการทำประกันชีวิต ตอนที่ 1 : บัตรเดบิต K-Max ที่รับทำประกันอุบัติเหตุ ให้กับคนพิการ.บัตรแรกของไทย : และผมอาจจะไม่เคยบอกเพื่อนๆ ว่า ตัวผมเป็น "คณะอุนกรรมการในการนำเสนอแนวทางการทำประกันชีวิต และประกันอุบัติเหตุ ให้กับคนพิการ" ของสำนักงานส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติ ซึ่งเป็นคณะใหญ่ มีหน่วยงาน องค์กร หลายฝ่ายในการร่วมพิจารณา และถ้าคนพิการสามารถทำประกันได้ ในราคาที่เทียบเท่ากับคนไม่พิการ จะเป็นเรื่องดีมาก เพราะนับจากเรื่องนี้เป็นจริง คนพิการจะมีความมั่รนคงมากขึ้นในชีวิต ส่วนตัวผมก็ ผลักดัน บอกเล่า บอกกล่าว ร่วมประชุม และเสนอแนะ เรื่องกรรับทำประกันอุบัติเหตุ ให้กับคนพิการอยู่เกือบ 3 ปี แต่ผมจะเน้นในแนวการคุยบนโต๊ะ และแนวประชาสัมพันธ์ นะครับ เพราะก็อยากให้ฝ่ายทางบริษัทประกันนั้น เต็มใจด้วย .....อ่านต่อ

2 : ลางสังหรณ์ตลอดมา : ผมเคยได้ยินมาหลายครั้งว่า บางคนมักจะฝันบอกเหตุล่วงหน้า ถึงคนและเหตุการณ์ ต่างๆ หรือบางคนก็อาจรู้สึกไม่สบายใจ หรือดลใจ หรือทำของหล่น ตกแตกบ้าง หรืออีกหลายๆ ลักษณะแต่ตัวผมเองไม่เคยมีควมรู้สึกในลักษณะนั้น จนเมื่อผมได้กลายเป็น " ผู้ทุพพลภาพถาวร " แล้วนั้น 2 ปีต่อมา ผมได้พบกับ คุณผู้หญิงท่านหนึ่ง ซึ่งคุณผู้หญิงท่านนี้ ได้ยินเรื่องราวของผมจากผู้อื่น จึงสอบถามที่มา จนเราได้พบกัน

พวกเราได้พูดคุยกัน สนทนากันในหลายๆ เรื่อง และในเรื่องของคำพูดของผม ที่มักจะพูดเป็นประจำ หรือการกระทำ หรือความรู้สึกแปลกๆ ที่มีอยู่ตลอดเวลา .....อ่านต่อ